Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/12 Esas 2020/1100 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/12
Karar No: 2020/1100
Karar Tarihi: 19.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/12 Esas 2020/1100 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şikayetçi, borçlu hakkında icra takibi yaptıklarını ve borçlu adına kayıtlı aracın satışının yapıldığını ancak aracın vergi borcunun karşılanmadığının bildirildiğini ileri sürerek, sıra cetveli düzenlenmediği gerekçesiyle paylaştırma işleminin iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, şikayetin reddine karar vermiştir. Temyiz edilen karar, bozulmuştur ancak mahkeme, davanın görev dava şartı yokluğu nedeniyle reddedilmesine hükmetmiştir. Şikayetçi vekilinin temyiz itirazı reddedilmiştir ve İcra Mahkemesi kararı onanmıştır. Harç alınmasına gerek olmadığı belirtilmiştir. Kararda 366. maddesiyle İİK ve 13/j maddesiyle de Harçlar Kanunu'na atıfta bulunulmuştur. İİK'nın 366. maddesi, icra mahkemesinde açılacak davaların yerine getirilmesi ve icra işlemlerine ilişkin kararların temyiz edileceği şekilde düzenlenmiştir. 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi ise hukuk mahkemeleri ve icra mahkemeleri için harçların belirlenmesini düzenlemektedir.

23. Hukuk Dairesi 2020/12 E. , 2020/1100 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Şikayetçi vekili, borçlu hakkında icra takibi yaptıklarını, borçlu adına kayıtlı aracın satışının yapıldığı ve ihale bedelinden rüçhanlı alacak olan yediemin ve satış masrafları alacaklarının karşılandığını ve dosyada para kalmaması nedeniyle aracın aynından kaynaklanan Motorlu Taşıtlar Vergisi borcunun karşılanmadığının bildirildiğini, Motorlu Taşıtlar Vergisinin rüçhanlı olmadığından bahisle mevzuata aykırı olarak sıra cetveli düzenlenmediğini ileri sürerek Mudanya İcra Müdürlüğünün 02.11.2015 tarihli karar tensip tutanağı ile yapılan paylaştırma işleminin iptaline karar verilmesini talep ve şikayet etmiştir.
Şikayetçi vekili, şikayetin reddini savunmuştur.
Mahkemece şikayetin reddine ilişkin karar darimezce uyuşmazlığa genel mahkemelerde bakılması gerektiği belirtilerek bozulması üzerine bozma ilamına uyularak görev dava şartı yokluğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca şikayetçiden harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.