Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/10961 Esas 2014/13231 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2009/7-2013/123

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkili Ali"nin sürücüsü diğer müvekkilinin yolcusu olduğu araca çarparak aracın hasarlanmasına, müvekkillerinin yaralanmasına neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL maddi, her bir müvekkili için 5.000,00 TL olmak üzere toplam 10.000,00.-TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı A.. A.. için 483,25 TL, davacı A.. A.. için 338,64 TL olmak üzere toplam 821,89 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 05.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan araç hasarı ve cismani zarar nedeniyle maddi tazminat ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47.maddesinde “Hakim, hususi halleri nazara alarak cismani zarara düçar olan kimseye yahut adam öldüğü takdirde ölünün ailesine manevi zarar namiyle adalete muvafık tazminat verilmesine karar verebilir.” hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda, davacıların kaza nedeniyle yaralandıkları dosyada mevcut muayene raporlarından anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece, davacılarda meydana gelen yaralanmaların niteliği, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusur oranları gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde davacılar lehine manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken koşulları oluşmadığından bahisle manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 13/10/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.