Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12386 Esas 2021/14848 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Silahla yağma suçundan İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli ve 2009/151 Esas, 2009/395 sayılı kararı ile 9 yıl 2 ay hapis cezasına hükümlü ...’un, bu cezasının infazı sırasında, 11/08/2015 tarihinden itibaren şartla tahliye edilmesine dair İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli ve 2015/745 değişik iş sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 20/10/2016 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilmesi sebebiyle şartla tahliyenin geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 20/10/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 01/09/2018 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin İstanbul İnfaz Hakimliğinin 15/01/2021 tarihli ve 2021/451 Esas ve 2021/751 sayılı kararını müteakip, hükümlünün koşullu salıverilmesinden sonra lehine yapılan değişiklikler dikkate alınarak yeniden koşullu salıverilme ve denetim süresi belirleneceğinden bahisle şartla tahliyenin geri alınmasına dair 15/01/2021 tarihli kararın kaldırılmasına ilişkin İstanbul İnfaz Hakimliğinin 11/03/2021 tarihli ve 2021/451 Esas ve 2021/751 sayılı ek kararına karşı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın reddine dair İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2021 tarihli ve 2021/315 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16/04/2021 tarihli ve 2019/3620 Esas, 2021/7036 Karar sayılı ilamında “…Yukarıda açıklandığı gibi koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabul edilmesinin zorunlu olduğu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 107. maddesinin 6. fıkrasında koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı ve süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemeyeceği, aynı maddenin 12. fıkrasında koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararının geri alınacağı, aynı maddenin 13. fıkrasında koşullu salıverilme kararının geri alınması halinde hükümlünün; sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin, aynı maddenin 14. fıkrasında denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde,cezanın infaz edilmiş sayılacağı, maddenin fıkralarının ayrı ayrı değil bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği, maddede hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasının koşullarının hükümlünün denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi olarak kabul edildiği, denetim süresinin de ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı olduğu, denetim süresini yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçiren hükümlünün cezası kanun gereği infaz edilmiş sayılacağından, hükümlünün koşullu salıverilme süresinin ve buna bağlı olarak denetim süresinin hükümlü lehine düzenleme getiren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un geçici 6. madde hükmü dikkate alınarak yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu, ancak bu belirleme yapılırken daha önceki koşullu salıverilme tarihinin değiştirilmesinin mümkün olmadığı, belirlemenin lehe yapılan değişiklik nedeniyle ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin tespiti ve bu tespite göre denetim süresinin belirlenmesi ile sınırlı olduğunun kabulü gerektiği, koşullu salıverilen hükümlünün hapis cezası gerektiren ikinci suçu bu belirlenen denetim süresi içinde işlemesi halinde koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi gerektiği anlaşılmakla, somut olayda itiraz merciinin hükümlü hakkında düzenlenen 11.05.2016 tarihli müddetnameye dayanak ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/125 değişik iş sayılı içtima kararına konu bir kısım mahkumiyetleri yönünden 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un geçici 6. maddesi uyarınca hükümlünün koşullu salıverilmesi için ceza infaz kurumunda geçirmesi gereken sürenin 2/3 den ½ ye indirilmesi nedeniyle aynı Kanun"un 107/6. maddesi uyarınca denetim süresinin yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu yönündeki kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, ... 12.Ağır Ceza Mahkemesinin 18.03.2019 tarihli ve 2019/238 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK"nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE,..”şeklinde belirtildiği üzere, dosya kapsamına göre, her ne kadar İstanbul İnfaz Hakimliğinin 11/03/2021 tarihli ek kararı ile hükümlünün koşullu salıverilmesinden sonra lehine yapılan değişiklikler dikkate alınarak yeniden koşullu salıverilme ve denetim süresi belirleneceğinden bahisle şartla tahliyenin geri alınmasına dair 15/01/2021 tarihli kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de; hükümlü lehine düzenleme getiren 5275 sayılı Kanun’un geçici 6. madde hükmü dikkate alınarak daha önceki koşullu salıverilme tarihinin değiştirilmesinin mümkün olmadığı, lehe değerlendirmenin denetim süresine ilişkin olabileceği, bu haliyle hükümlünün 20/10/2016 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suçun deneme süresi içerisinde işlenmiş suç olacağı gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09/09/2021 gün ve 94660652-105-34-9921-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2021 tarihli ve 2021/315 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.