Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/9674 Esas 2015/20116 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi sebebi ile haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, bayram ve hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Mahkemece karar başlığında davalı olarak şirket yetkilisi mehmet yanık gösterilmiş ise de, davalının tüzel kişilik olduğu ve davanın tüzel kişiliğe karşı açıldığının anlaşılması karşısında gerekçeli kararda davalı olarak Mehmet Yanık "ın adının yazması mahallinde düzeltilebilir nitelikte yazım hatası olarak görülmüştür.
Davacı dava konusu işçilik alacaklarının temerrüt tarihinden itibaren faizi ile tahsilini talep etmiştir. Davacı alacaklarının ödenmesine ilişkin bildirimde bulunduğu 22.07.2010 günlü ihtarnameyi tüzel kişiliğe değil, doğrudan şirket yetkilisi adına göndermiştir. Bu halde işvereni usulüne uygun olarak temerrüde düşürmediği halde, alacaklar için temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır. Mahkemece temerrüt tarihi yerine dava tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekir.
Ancak belirtilen bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 436/2, 438/7. maddeleri uyarınca mahkeme hükmünün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 2,3. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine
2-Brüt 582,43 TL ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti alacağının 100 TL"sine dava tarihi olan 08.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
3-Brüt 507,00 TL Yıllık izin ücreti alacağının 100,00 TL"sine dava tarihi olan 08.10.2010 tarihinden, itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA 09.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.