Zehirli madde imal ve ticareti - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/6737 Esas 2020/912 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6737
Karar No: 2020/912
Karar Tarihi: 12.02.2020

Zehirli madde imal ve ticareti - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/6737 Esas 2020/912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, zehirli madde imal ve ticareti suçundan sanık hakkında mahkûmiyet kararı verdiğini belirtti. Ancak, doğrudan zarar görmeyen kurumun kamu adına katılma hak ve yetkisinin bulunmadığından, temyiz etme hakkının bulunmadığını kaydetti. Yargılamanın kanuna uygun olarak yapıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptandığı vurgulandı. Ancak, sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesinin yanlış gösterildiği belirtildi. Bu nedenle hükmün bozularak hükümdeki yanlış ibarenin düzeltilmesine karar verildi. Kanun maddesi olarak TCK'nın 193/2. maddesi yerine 193/1. maddesi uygulanacaktır.

10. Ceza Dairesi 2019/6737 E. , 2020/912 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER:
Mahkeme : ... (Kapatılan) 49. Asliye Ceza Mahkemesi
Şikayetçi : ...
Suç : Zehirli madde imal ve ticareti
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Zehirli madde imal ve ticareti suçundan doğrudan zarar görmeyen ...Kaymakamlığı İlçe Sağlık Müdürlüğünün kamu adına katılma hak ve yetkisinin bulunmaması nedeniyle, hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, ...Kaymakamlığı İlçe Sağlık Müdürlüğünün temyiz isteğinin reddi ile sanık müdafiinin temyiz talebine hasren inceleme yapılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 193/1. maddesi yerine kanunda bulunmayan 193/2. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm 1. fıkrasının “a” bendinde yer alan “193/2 Maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “193/1. maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.