Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/4634 Esas 2018/548 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/12/2014 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama eylemi nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/01/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava; kasten yaralama eylemi nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı; davalı ile aralarında geçmişten gelen husumet olduğunu, olay günü alışveriş için gittiği yerde davalı ile karşılaştıklarını ve davalının bacağına tekme atması sonucunda yaralandığını, bu haksız eylem nedeniyle orada bulunan üçüncü kişilere mahcup olduğunu, psikolojisinin bozulduğunu belirterek manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı; ceza yargılaması sonucunda hakkında verilen mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinin beklenmesini ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; ceza dosyası içinde bulunan kamera görüntüsü, görüntü izleme tutanağı ile bağımsız tanık beyanları da dikkate alınarak davalının davacıya yönelik kasten yaralama ve hakaret eylemi sabit kabul edilmiş, davacının kişilik haklarının saldırıya uğradığından bahisle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.6100 sayılı HMK’nın 26. maddesi uyarınca hâkim, tarafların talep ve sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.Dosya kapsamından; davacının manevi tazminat istemini sadece kasten yaralama eylemine dayandırdığı, hakaret eylemi nedeni ile tazminat isteminde bulunmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece, taleple bağlılık ilkesi aşılarak dava konusu edilmeyen hakaret eylemini de kapsar şekilde manevi tazminata hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.