Hırsızlık - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6118 Esas 2021/1292 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6118
Karar No: 2021/1292
Karar Tarihi: 01.02.2021

Hırsızlık - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/6118 Esas 2021/1292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık ve banka/kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından mahkum edilmiştir. İlk suç için verilen cezanın uygulanması sırasında TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, ikinci suç için verilen ceza TCK'nın 245/1 ve 43. maddeleri uyarınca hesaplanırken yapılan hata ve adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesi ihtarı konusundaki eksiklik nedeniyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 245/1 ve 43. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi ve değişik 106/3. maddesi

6. Ceza Dairesi 2020/6118 E. , 2021/1292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında TCK’nın 245/1, 43 madderi uyarınca hesaplanan 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
2-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.10.2018 tarih, 2015/8-656 Esas ve 2018/404 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanık hakkında kurulan hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 01/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.