Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7523 Esas 2020/8867 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7523
Karar No: 2020/8867
Karar Tarihi: 10.12.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7523 Esas 2020/8867 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkumiyeti ve TCK’nın 191/1-2 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 7300 TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereksinimlerine uyulmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın infazına ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 18/11/2014 tarihli kararın itiraz yoluyla yeniden incelenmesi gerektiği karara bağlanmıştır.

10. Ceza Dairesi 2020/7523 E. , 2020/8867 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSKENDERUN 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : Mahkûmiyet: ...,...
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Mahkemece 27/12/2010 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 7300 TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 18/01/2011 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 18/11/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz mercince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 10/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.