Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14148 Esas 2020/13014 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14148
Karar No: 2020/13014
Karar Tarihi: 17.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14148 Esas 2020/13014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmüne karşı yapılan uyarlamaya ilişkin bir inceleme yapıldığı belirtiliyor. İncelemede, mahkemece sanığa atanan müdafiinin gerekçeli kararın verildiği sırada yüzüne karşı bulunmadığı ve gerekçeli kararın sanığa tebliğ edilmediği tespit edilmiş. Bu nedenle, hükümlü ve müdafiinin dava dosyasını inceleyerek yaptıkları eski hale getirme ve temyiz taleplerinin süresinde olduğu belirtilmiş. Ayrıca, kesinleşmiş mahkûmiyet kararına ilişkin dava zamanaşımı sebebiyle düşürülemediği vurgulanarak lehe kanun hükümlerinin değerlendirilmesi sırasında bu durumun dikkate alınması gerektiği belirtilmiş. Kararda, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasına atıfta bulunularak, kesinleşmiş mahkûmiyet kararına ilişkin dava zamanaşımı sebebiyle düşürülemeyeceği ifade edilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları yapılmamıştır.

2. Ceza Dairesi 2020/14148 E. , 2020/13014 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 21/03/2016
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Uyarlama talebi üzerine 2006/52 Esas sayılı dosyada yapılan yargılamada mahkemece sanığa müdafii atandığı ve sanığın müdafiinden haberi olmadığı, gerekçeli kararın da bu müdafiinin yüzüne karşı verildiği ve sanığa gerekçeli kararın tebliğ edilmediği, dolayısıyla hükümlü ve müdafiinin öğrenme üzerine yaptıkları eski hale getirme ve temyiz istemlerinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
... 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 08/07/2004 Tarih 2003/455 Esas 2004/252 Karar sayılı ilamın kesinleşmesinden sonra... Cumhuriyet Başsavcılığınca 5237 sayılı Kanun’a göre uyarlama kararı verilmesi talep edildiğinden dosyanın yeniden ele alınarak duruşma açılmak suretiyle karar verildiği ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, mahkemece lehe kanun hükümlerinin değerlendirilmesi sırasında, kesinleşmiş mahkûmiyet kararına ilişkin davanın, dava zamanaşımı sebebiyle düşürülmesine karar verilemeyeceği dikkate alındığında tebliğnamenin düşme düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.