Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/17460 Esas 2015/23328 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 4847 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesine aykırı şekilde tektaraflı olarak ücretinin düşürüldüğünü ileri sürerek, ücret farkı alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçisi olmadığını, bu sebeple kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının ücretinin alt işveren tarafından düşürülüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işçinin ücretinin düşürülmesinin 4857 sayılı Kanun"un 22. maddesi gereğince iş sözleşmesinde esaslı değişiklik oluşturduğu ve davacının rızası alınmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın; davalı Bakanlık tarafından temyizi üzerine Dairemizce, davacının iş sözleşmesi bulunmayan 01.01.2010-31.10.2011 tarihleri arasındaki dönem yönünden fark ücret alacağına hak kazanabileceği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece; bilirkişiden ek rapor aldırılarak 01.01.2010-31.10.2011 tarihleri arasındaki dönemle sınırlı olarak hesaplanan fark ücret alacağı hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı Bakanlık temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İşçinin ücretinin düşürülüp düşürülmediği ve düşürülmüşse aradaki fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, mahkemece bozma ilamı doğrultusunda 01.01.2010-31.10.2011 tarihleri arasındaki dönemle sınırlı olarak hesaplanan fark ücret alacağının hüküm altına alınmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, davacı işçinin aldığı ücret ile indirim sonucu ödenen miktar arasındaki farkın çalışılan süreye göre hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken, bilirkişi raporuna itibar edilerek ücrette meydana gelebilecek artış oranı da hesaplamaya dahil edilerek belirlenen miktarın hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 07.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.