Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/51157 Esas 2013/8997 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin alacağı ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti, yıllık ücreti izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep edilmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin ne şekilde sona erdirildiği hususunda anlaşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamından ve tanık anlatımlarından; davacının işyerinde davalı işveren tarafından küçük düşürücü söz ve davranışlara maruz bırakıldığı, davacının bu davranışlar ve kendisine sarfedilen küçük düşürücü sözler neticesinde iş akdini haklı olarak feshettiği anlaşılmaktadır. Nitekim, davalı tanıklarınca iş akdinin davacı tarafından sonlandırıldığı beyan edilmekle beraber bizzat davacı tanığı da bu yönde beyanda bulunmuştur. Bu durum karşısında, davacı kıdem tazminatına hak kazanmakla birlikte sözleşmeyi kendisinin feshetmesi sebebiyle ihbar tazminatına hak kazanamayacağı hususu gözetilmeden ihbar tazminatı talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Davacı dava dilekçesinde mesai saatinin 18.00 da sona erdiğini beyan etmesine rağmen davacının bu kabulünü aşar şekilde mesai bitim saatinin 18.30 olarak belirlenmesi suretiyle fazla çalışma ücretinin talep aşılarak hesaplanması da isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.