Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9226 Esas 2020/13249 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9226
Karar No: 2020/13249
Karar Tarihi: 19.11.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9226 Esas 2020/13249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kamu hizmetine tahsis edilen Avcılar Otogar hattında çalışan özel halk otobüsünün camlarını kırması suçunu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildiği belirtilmiştir. Mahkeme, suça konu eşyanın kamu kurum ve kuruluşlarına ait olmasa da kamu hizmetine tahsis edilmiş veya kamunun yararlanmasına ayrılmış eşya olmasının yeterli olduğunu vurgulayarak, TCK’nın 152/1-a maddesi gereğince sanığın suç işlediği sonucuna varmıştır. Kararda, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
TCK’nın 152/1-a maddesi: Kamu malına zarar verme suçu
TCK’nın 53. maddesi: Kişinin hak yoksunlukları hakkında düzenlemeler içeren madde.

2. Ceza Dairesi 2020/9226 E. , 2020/13249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK’nın 152/1-a maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için, suça konu eşyanın kamu kurum ve kuruluşlarına ait olmasa da kamu hizmetine tahsis edilmiş veya kamunun yararlanmasına ayrılmış eşya olmasının yeterli olduğu gözetildiğinde; olay tarihinde sanığın kamu hizmetine tahsis edilmiş olan Avcılar Otogar hattında çalışan 760 hat numaralı özel halk otobüsünün camlarını kırması şeklindeki eyleminin TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bozma isteyen düşüncesine iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.