Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/8566 Esas 2020/9064 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8566
Karar No: 2020/9064
Karar Tarihi: 15.12.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/8566 Esas 2020/9064 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İslahiye 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2010/32 esas, 2011/196 sayılı kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle 6.000 TL adli para cezasına ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın tedavi ve denetim gereklerine uymadığının anlaşılması üzerine, 2015/26 esas ve 2015/264 sayılı karar ile 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince sanığın 10 ay hapis cezasına hükmedildiği ifade edilmiştir. İnfaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olması nedeniyle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 19/03/2015 tarihli kararın itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1, 62, 50, 52, 52/4 maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2-3-4 maddeleri
- 6545 sayılı Yasa ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun 191 maddeleri
- 5560 sayılı Yasa ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri

10. Ceza Dairesi 2020/8566 E. , 2020/9064 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSLAHİYE 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mahkemece 25/05/2011 tarih ve 2010/32 esas, 2011/196 sayılı karar ile 5237 sayılı TCK"nın 191/1, 62, 50, 52, 52/4 maddeleri uyarınca 6.000,00-TL adli para cezası ile birlikte aynı Kanunun 191/2-3-4 maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 22/10/2014 tarihinde temyizde red kararı üzerine kesinleştiği, sanığın tedavi ve denetim gereklerine uymadığının anlaşılması üzerine Mahkemece 19/03/2015 tarihli 2015/26 esas ve 2015/264 sayılı karar ile 6545 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 191 maddeleri ve lehe yasa değerlendirmesi yapılarak 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince sanığın 10 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakla;
İnfaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olması nedeniyle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 19/03/2015 tarihli kararın 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 15/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.