Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/3139 Esas 2019/5956 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre;
1-İİK’nın 338. maddesine aykırılık suçu yönünden kurulan hükme yönelik incelemede;
İlamlı icra takibinin hukuki sonuç doğurması açısından ilamda yazılı borçlu vekiline tebligat yapılması mümkün ise de TCK’nın 20. maddesi uyarınca cezaların şahsiliği prensibinin bir gereği olarak, asıl borçlu şirkete de tebligat yapılması zorunlu olup, asıl borçlu şirkete icra emri tebliğ olunmadığından, kendisine haciz ihbarnamesi gönderilen ve şirketin ortağı ve tasfiye memuru olan sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın borçlu şirketin ortağı ve tasfiye memuru olduğu ve bu nedenle şirkete karşı 3. kişi sayılamayacağından bahisle beraat kararı verilmesi sonuca etkili görülmediğinden,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Tazminat isteminin reddine ilişkin kurulan hükme yönelik incelemede,
Tazminat isteminin reddine yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

-