Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/1885 Esas 2019/5964 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1885
Karar No: 2019/5964
Karar Tarihi: 09.04.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/1885 Esas 2019/5964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2004 Sayılı Kanun'a aykırılık suçundan dolayı verilen hükümden temyiz talebinin yapıldığını ve eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde inceleme mercii Yargıtay'ın ilgili dairesi olduğunu belirtiyor. Ancak Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligat yapılmadan doğrudan gönderilen gerekçeli karar tebligatının geçersiz olduğunu ve bu nedenle sanığın savunma hakkının kısıtlandığına dikkat çekiyor. Bu durumun usulüne aykırı olduğunu belirten mahkeme, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca bozulmasını kararlaştırıyor. Yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması ve dosyanın mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılıyor. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 311. ve 321. maddeleri, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'un 10. ve 21/2 maddeleri, 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi.

12. Hukuk Dairesi 2019/1885 E. , 2019/5964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanun"a Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan, yerel Mahkemenin 04/10/2017 gün ve 2016/155 esas ve 2016/572 karar sayılı ek kararının hukuken geçersiz olduğu, kabul edilerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen "bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır" hükmüne rağmen sanığın bilinen en son adresine Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre tebligat çıkartılmaksızın doğrudan aynı kanunun 21/2 maddesine göre gönderilen gerekçeli karar tebligatının geçersiz olduğu ve öğrenme üzerine sanığın hükmü yasal sürede temyiz ettiğinin kabulü ile yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa çıkarılan duruşma davetiyesi usulüne uygun olarak sanığın son bilinen adresine çıkarılmaksızın, doğrudan 7201 sayılı Kanun’un 21/2 maddesine göre yapıldığından, usulüne aykırı tebligat yapılarak yokluğunda karar vermek suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.