Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2692 Esas 2019/1007 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2692
Karar No: 2019/1007
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2692 Esas 2019/1007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suç tarihi itibariyle sanığın hırsızlık suçunu işlediğine ve yerel mahkemece verilen mahkumiyet hükmünün usul ve yasaya uygun olduğuna karar vermiştir. Ancak, sanığın etkin pişmanlık hükümleriyle ilgili beyanların göz önüne alınmadığı belirtilerek, karar bozulmuştur. Sanığın, suça konu olan tutarı ödemek için müştekiye ulaşmaya çalıştığı, ancak iş yerinin devredildiğini öğrendiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, uygun bir süre içinde zararın tazmin edilmesi imkanının sağlanması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/2. maddesi (etkin pişmanlık hükümleri)

17. Ceza Dairesi 2017/2692 E. , 2019/1007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ...’nın yakalama üzerine alınan 15/02/2013 tarihli savunmasında; müştekiye ulaşarak suça konu 125 TL parayı ödemek istediğini bu nedenle iş yerine gittiğini ancak müştekinin, iş yerini devrettiğini öğrendiğini beyan ettiği ve temyiz dilekçesinde de ısrarla bu konudan bahsettiği anlaşılmakla; gerektiğinde ödeme yeri de belirlenmek suretiyle sanığa makul bir süre içerisinde zararı tazmin etme imkanı sağlanıp sonucuna göre, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nun 168/2. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.