Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/10579 Esas 2010/3168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı önalım davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık önalım hakkı sebebiyle önalıma konu payın iptali ve tescili istemine ilişkindir. Mahkemece taşınmazın taraflarca haricen ve rızaen taksim edildiği gerekçesiyle istemin reddine karar verilmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Önalım davasına konu payın ilişkin bulunduğu taşınmaz paydaşlarca özel olarak kendi aralarında taksim edilip her bir paydaş belirli bir kısmı kullanırken bunlardan biri kendisinin kullandığı yeri ve bu yere tekabül eden payı bir üçüncü şahsa satarsa, satıcı zamanında bu yerde hak iddia etmeyen davacının tapuda yapılan satış nedeniyle önalım hakkını kullanması T.M.K.nun 2.maddesinde yer alan dürüstlük kuralı ile bağdaşmaz. Kötü niyet iddiası 14.2.1951 gün ve 17/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davanın her aşamasında ileri sürülebileceği gibi mahkemece de kendiliğinden nazara alınması gerekir. Bu gibi halde savunmanın genişletilmesi söz konusu değildir. Eylemli paylaşmanın varlığı halinde davanın reddi gerekir
Olayımıza gelince; dava konusu taşınmaz 336 m2 yüzölçümünde olup, arsa vasfıyla tapuda kayıtlı bulunmaktadır.Taşınmazın üzerinde komşu ... no"lu parsele tecüvüzlü 2 adet bina bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı taşınmazın 243/632 payını satın almış davacı da satın alınan bu paya karşı önalıma dayalı tapu iptal ve tescil istemli bu davayı açmıştır. Davacı ve alıcı davalıyla birlikte taşınmazda 12 paydaş bulunduğu görülmektedir. Mahkemece taraf tanıkları dinlenmeksizin mahallinde yapılan keşif neticesi bilirkişinin kendi araştırmalarına dayanarak oluşturduğu rapor sonucunda taşınmazın paydaşlar tarafından fiilen taksim edildiği her bir paydaşın taşınmaz üzerindeki binanın belirli bir bölümünü kullandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan binanın hangi bağımsız bölümün hangi paydaş tarafından kullanıldığı, davacının kullandığı bağımsız bölümün neresi olduğu saptanmadığı gibi davalının satın aldığı yerin hangi bağımsız bölüme tekabül ettiği de belirlenmemiştir. Bu haliyle bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli değildir. Mahkemece taşınmaz başında yeniden keşif yapılarak taraf tanıkları da dinlenmek suretiyle paydaşlar arasında
taşınmazın eylemli olarak bölünüp bölünmediği davacının ve paydaşların taşınmazda kullandığı belirli bir yer bulunup bulunmadığı, davalının satın aldığı yerin taşınmaz üzerinde belirli olup olmadığı herhangi bir bağımsız bölüme tekabül edip etmediği saptanarak hasıl olacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.3.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.