Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/83 Esas 2020/3437 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/83
Karar No: 2020/3437
Karar Tarihi: 09.09.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/83 Esas 2020/3437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık hakkında mahkumiyet kararı vermişti. Ancak mağdurenin soruşturma evresinde verdiği beyanının alınmasından vazgeçilmesi ve buna istinaden verilen mahkumiyet kararı, CMK'nın 217. maddesi gereği tartışılmamış delillerle dayandırılamayacağı gerekçesiyle temyiz edildi. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi, mağdurun tekrar dinlenmesinin gerekli olduğunu ve delillerin birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiğini belirtti. Buna göre, istinaf başvurusu kabul edilerek hükmün BOZULMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 217. maddesi: Hakimin kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurda tartışılmış delillere dayandırabileceği hususunu düzenler.
- 5271 sayılı CMK’nın 236. maddesi: İşlenen suçun etkisiyle psikolojisi bozulan çocuk veya mağdur, bu suça ilişkin soruşturma veya kovuşturmada tanık olarak bir defa dinlenebilir.

14. Ceza Dairesi 2020/83 E. , 2020/3437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.04.2019 gün ve 2019/42 Esas, 2019/291 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesince, mağdurenin soruşturma evresinde beyanının alındığından bahisle tensiple dinlenilmesinden vazgeçilmesinin ardından yapılan yargılama sonucunda söz konusu ifadeye istinaden mahkumiyet kararı verildiğinin anlaşılması ve 5271 sayılı CMK’nın 217. maddesinde hakimin kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurda tartışılmış delillere dayandırabileceği hususunun düzenlenmesi karşısında, her ne kadar aynı Kanunun 236. maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesinde "İşlenen suçun etkisiyle psikolojisi bozulan çocuk veya mağdur, bu suça ilişkin soruşturma veya kovuşturmada tanık olarak bir defa dinlenebilir" ifadesine yer verilmiş ise de, maddi gerçeğin aydınlatılması açısından zorunlu olduğu durumlarda mahkeme tarafından da mağdurun tekrar dinlenebileceği nazara alınıp, aynı zamanda olayın tek tanığı konumundaki mağdurenin CMK"nın 210/1 ve 236/2. maddeleri gereğince temin edilerek ayrıntılı ifadesinin alınmasından, bunun mümkün olmaması halinde ise soruşturma evresinde alınan yazılı ve görüntülü beyanlarının duruşmada izlenip okunarak taraflara söz hakkı verilip diyeceklerinin sorulmasından sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilip anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 23.09.2019 gün ve 2019/1687 Esas, 2019/11 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.