Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/4829 Esas 2015/15992 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA: Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak sona erdiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai alacağı ve hizmet süresinin tespiti talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davacının hizmet süresine ilişkin talebinin aynı davada görülemeyeeğini ve diğer alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 13.06.2013 tarihli celsede dava dilekçesinde hizmet tespiti ve işçi alacağı talepleri birlikte bulunduğundan ve işçi alacağına ilişkin karar hizmet tespiti davasında delil niteliğinde bulunacağından hizmet tespitine yönelik davanın işçi alacağına yönelik bu davadan tefrikine karar verilmiş ve alacak dosyasında davacının hizmet süresi belirlenerek bilirkişi tarafından tespit edilen alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Hüküm, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hizmet süresi noktasında toplanmaktadır.
Davacı vekilince, temyiz aşamasında sunulan belgelerden, iş bu alacak davası ile aynı gün hizmet tespiti davası açıldığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, mahkemece, söz konusu hizmet tespiti dava dosyası celbedilerek incelenmeli kesinleşmemiş ise kesinleşmesi konusunda iş bu dava için bekletici mesele yapılmalı kesinleşmiş ise sonucuna göre gerekirse yeniden bilirkişi raporu alınmak suretiyle dava konusu alacaklar hakkında karar verilmelidir. Yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair sebeplerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, 04.05.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.