Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21876 Esas 2019/9892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde satış elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının ödenmeyen ücret alacağı bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık mevcuttur.
Davacı taraf, ücretinin asgari ücret olduğunu, ancak işverence kendisine sürekli olarak eksik ödeme yapıldığını, ücretinin asgari ücret yerine 650,00 TL olarak elden ödendiğini, fesih tarihinde 2014 yılı Temmuz ve Ağustos ücretlerinin hiç ödenmediğini, ayrıca önceki dönemlere ilişkin eksik ücret alacağının da bulunduğunu beyan ederek ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. İşçinin ücreti asgari ücretten az olamaz. Ücretin ödendiğini ispat yükü işverene aittir. Dosya kapsamına göre davalı işveren, davacının ücretini asgari ücret oranında ödediğini ispat edememiştir. Bu bakımdan davacının ücret alacağı talebinin kabulü isabetlidir. Ne var ki, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının Ağustos ayında 18 gün çalıştığı gözetilmeksizin bir ay tutarında ücret hesabı yapıldığı anlaşılmakta olup, karar bu yönüyle hatalıdır. Davacının Ağustos 2014 ayına ilişkin olarak hak kazandığı ücret miktarı 18 günlük ücret tutarında olduğu halde, yazılı şekilde bir aylık ücret üzerinden hüküm kurulması hatalıdır.
Temyiz edilen kararın yukarıda belirtilen sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.