Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2018/251 Esas 2018/450 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2018/251
Karar No: 2018/450
Karar Tarihi: 14.03.2018

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2018/251 Esas 2018/450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir. İlk mahkeme tarafından reddedilen davaya Yargıtay 21. Hukuk Dairesi karar bozma kararı vermiştir. Ancak, davacı vekili temyiz aşamasındayken davadan feragat ettiğini bildirmiştir. Feragatın kesin hüküm sonuçları doğuracağı belirtilerek direnme kararı bozulmuştur. Davacı vekilinin feragat etmesi nedeniyle direnme kararı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından temyiz edilemez hale gelmiştir. Davacının feragati, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 307. ve 311. maddelerinde tanımlanmıştır. 310. maddeye göre, hükmün kesinleşmesinden önceki herhangi bir aşamada davadan feragat edilebilir. Bu nedenle, mahkeme kararı feragat nedeniyle bozulmuştur. Kanun maddeleri açıklama amaçlıdır: Hukuk Muhakemeleri Kanunu 307, 311 ve 310. Geçici 3. maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. maddesi.

Hukuk Genel Kurulu 2018/251 E. , 2018/450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki “ödeme emirlerinin iptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manisa 2. İş Mahkemesi tarafından davanın reddine dair verilen 06.11.2012 gün ve 2012/29 E., 2012/599 K. sayılı kararın temyizen incelenmesi davacı vekilince istenilmesi üzerine, Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 10.03.2014 gün ve 2013/3704 E., 2014/4250 K. sayılı kararı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm, Yargıtay 21. Hukuk Dairesine ait yukarıda esas ve karar numarası belirtilen karar ile bozulmuştur.
Bozma üzerine yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Temyiz aşamasında iken davacı vekili Av. ... 26.12.2014 tarihli dilekçe ile davadan feragat ettiğini açıkça ve koşulsuz olarak bildirmiştir.
Feragat, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun (HMK) 307. maddesinde, davacının talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olarak tanımlanmış; 311. maddesinde ise feragatin kesin hükmün sonuçlarını doğuracağı açıklanmıştır.
HMK"nın 310. maddesindeki düzenleme uyarınca hükmün kesinleşmesinden önceki herhangi bir aşamada davadan feragat edilebilir. Temyiz edilen ve fakat henüz Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca görüşülmeyen bir direnme kararı, usul hukuku çerçevesinde kesinleşmediğinden, bu aşamada davadan feragat mümkündür.
Somut olayda, davacı vekili direnme kararının temyizine ilişkin istemin Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca görüşülmesinden önce verdiği dilekçesi ile davadan feragat ettiğini açıkça ve koşulsuz olarak bildirmiş, yapılan incelemede vekaletnamesinde davadan feragat için yetkisinin bulunduğu anlaşılmıştır.
O hâlde, davacı vekilinin davadan feragat ettiğine dair bu beyanı çerçevesinde işlem yapılması zorunludur.
Böyle bir durumda, direnme kararı Hukuk Genel Kurulunca temyizen incelenemez. Hükümden sonra ortaya çıkan ve temyiz incelenmesine usulen engel oluşturan bu durumun yerel mahkemece değerlendirilip karara bağlanması için direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekili tarafından verilen dilekçenin değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi için mahkeme kararının bu değişik gerekçeyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesine göre uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin temyiz istemi hakkında şimdilik karar verilmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.03.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.