Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6229 Esas 2019/1370 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6229
Karar No: 2019/1370
Karar Tarihi: 11.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6229 Esas 2019/1370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı veren yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin yapılan temyizde, sanığın bir büfeye tornavida ile girerek suç işlediği ve dolayısıyla mala zarar verme suçu işlediği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı süresi içerisinde açılabileceği değerlendirilmiştir. Bu nedenle, konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü yerinde kalmıştır. Hırsızlık suçuna ilişkin yapılan temyizde ise, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, mağdura kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tespit edilmemiş ve gerekli yazılı açıklamalar yapılmamıştır. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151, 168/1, 168/4 maddeleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrası (c) bendi.

17. Ceza Dairesi 2017/6229 E. , 2019/1370 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın söz konusu büfeye kapısının kilidini tornavida ile açarak girdiğini duruşmada ikrar ettiği, Kocaeli İl Emniyet Müdürlüğünce düzenlenen 13/12/2014 tarihli olay yeri inceleme raporunda söz konusu büfenin alüminyum doğrama kapısında zorlama izlerinin olduğunun belirtildiği anlaşılmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151. maddesine konu mala zarar verme suçundan dolayı sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın araç içerisinde iken yakalandıktan sonra kolluk görevlilerine çaldıkları eşyayı nereden aldıklarını söylemek suretiyle çalınan bazı eşyanın mağdura iadesini sağladığı, mağdur ..."ın 20/01/2015 tarihli duruşmada sadaka kutusu dışında çalınan eşyanın kolluk tarafından kendisine iade edildiğini beyan ettiği hususları gözetildiğinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 168/4. maddesi uyarınca mağdura, sanık hakkında kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının olup olmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesi uyarınca ceza indirimi yapılıp yapılmayacağının tayini gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
3-Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdurun gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.