20. Hukuk Dairesi 2017/9033 E. , 2018/799 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli ... ili, ... ilçesi, ... köyü 971 parsel sayılı taşınmaz 17.576,00 m² yüzölçümünde, tarla niteliğinde ..., ... ve ... adına; 974 parsel sayılı taşınmaz 1.400,00 m² yüzölçümünde, 1264 parsel sayılı taşınmaz 1.717,00 m² yüzölçümünde tarla niteliğinde ... adına tapuda kayıtlıdır. Yörede 2013 yılında yapılan yenileme kadastrosunda 971 parsel sayılı taşınmaz 105 ada 89 parsel, 974 parsel sayılı taşınmaz 104 ada 1 parsel, 1264 parsel sayılı taşınmaz 103 ada 17 parsel sayısı ile işlem görmüştür.
Davacılar 12/10/2012 havale tarihli müşterek dava dilekçesi ile; ... ili, ... ilçesi, ...köyünde bulunan 971, 974 ve 1264 parsel sayılı taşınmazların orman sınırları içine alınması işleminin iptalini ve kendileri adına tapuya tescillerine karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, orman sınırlandırmasının iptali ile dava konusu 103 ada 17 (eski 1264) sayılı parselin (B) harfi ile gösterilen 411,52 m²"lik yüzölçümlü yer ile 105 ada 89 (eski 971) parsel sayılı taşınmazın (C) harfi ile gösterilen 11537,09 m²"lik kısmının orman sınırları dışarısına çıkarılmasına; 104 ada 1 (eski 974) sayılı parsel ile 103 ada 17 (eski 1264) sayılı parselin (A) harfi ile belirtilen yerleri ve 105 ada 89 (eski 971) parsel sayılı taşınmazın (A1) ve (A2) ile belirtilen kısımları yönünden davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapuya dayalı olarak açılan orman kadastrosunun iptaline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede 1980 yılında yapılan tapulama çalışmalarında dava konusu 1264 parsel sayılı taşınmaz ile 971 ve 974 parsel sayılı taşınmazlar gerçek kişi adına tespit edilmiş, Orman Yönetiminin 971 ve 974 sayılı parsellerin kadastro tespitine itirazı üzerine Samsun Tapulama Mahkemesinin 13/11/1984 gün ve 1981/684 E. -.1984/331 K. sayılı ve 12/07/1985 gün ve 1981/681 E. - 1985/210 K. sayılı kararları ile Orman Yönetiminin davalarının reddine, taşınmazların tespit gibi tesciline karar verilmiştir. Yörede 6831 sayılı Kanun uyarınca yapılan orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması çalışmalarına 22.12.2009 tarihinde başlanmış, 18/04/2012 tarihinde ilân edilmiş, dava konusu taşınmazlar kısmen orman sınırları içinde bırakılmıştır.
Dosya kapsamına, temyiz eden tarafın sıfatına ve temyiz itirazlarına göre yapılan incelemede; dava tapuya dayalı olarak açılan orman kadastrosuna itiraz davası niteliğinde olup, bu şekilde açılan davalarda çekişmeli taşınmazın veya taşınmazların orman kadastrosunda orman sınırları içinde kalan bölüm veya bölümleri hakkında inceleme yapılıp orman sayılan yerlerden olmadığının belirlenmesi halinde orman sınırları dışına çıkarılması, orman sayılan yerlerden olduğunun belirlenmesi halinde ise davanın reddine karar verilmesi tapu iptal ve tescile ilişkin talep hakkında ise görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, mahkemece dosyaya getirtilen orman kadastro haritasından tahdit dışında kaldığı ve dava konusu olmadığı anlaşılan çekişmeli 103 ada 17 (eski 1264) sayılı parselin (B) harfi ile gösterilen 411,52 m² yüzölçümündeki bölümü ile 105 ada 89 (eski 971) sayılı parselin (C) harfi ile gösterilen 11537,09 m²lik kısmının orman sınırları dışarısına çıkarılmasına karar verilmesi ve ayrıca davanın reddi halinde somut olaya uygulanacak özel kanun niteliği taşıyan 3402 sayılı Kadastro Kanununun 31. maddesinin son fıkrasına göre kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına anılan maddede belirtilen ölçütlere göre takdir edilecek vekalet ücretine karar verilmesi gerektiği halde vekalet ücretine hükmedilmemiş olması bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de mahkemece taşınmazların tamamına dava açıldığı kabul edilse bile orman kadastrosu dışında kalan yerler hakkında hukukî yarar yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, aksi düşünceyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 08/02/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.
