Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4419 Esas 2020/4998 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK."nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı sonucunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanı cep telefonundan arayan ve kimliği belirlenemediğinden hakkındaki soruşturma evrakı tefrik edilen şahsın kendisini emniyet görevlisi olarak tanıttığı, yürütülmekte olan bir soruşturma kapsamında banka hesaplarındaki paraların çekilmesini engellemek için bu paraları çekip vereceği hesap numaralarına yatırmasını istediği, katılanın da 10.000 TL parayı sanık ..."ın banka hesabına havale yoluyla gönderdiği, sanık ..."ın gönderilen bu parayı banka hesabından aynı gün çektiği, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; her ne kadar sanık savunmalarında atılı suçu işlemediğini belirtmişse de, katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları, banka kayıtları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eyleminin suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinin yürürlükte bulunmaması nedeniyle, sanık lehine olan aynı sayılı TCK"nın 157/1 maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve dolandırıcılık suçunun sübut bulduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun sabit olmadığı, eksik inceleme, suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.