11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6609 Karar No: 2019/780 Karar Tarihi: 23.01.2019
Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6609 Esas 2019/780 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, suçun zarar değil, tehlike suçu olduğu ve sanığın hakkında erteleme kararı verildiği için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildi. Ayrıca, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanığın hak yoksunluklarının alt soy bakımından uygulanamayacağı da belirtildi. Bu nedenlerle, karar bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: Vergi Usul Kanunu, CMK'nin 231. maddesi ve TCK'nin 51. ve 53/1-c maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2016/6609 E. , 2019/780 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak; 1- Zarar değil, tehlike suçu olan defter ve belge ibraz etmeme suçunda CMK"nin 231. maddesinin 6. fıkrası anlamında somut bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilmeden; suç tarihinde engel adli sicil kaydı bulunmayan, hakkında TCK"nin 51. maddesi gereğince erteleme kararı verilen sanık hakkında, Kanunun aradığı objektif ve subjektif şartlar tartışılmadan, "vergi ziyaı cezası gecikme faizi ve usulsüzlük cezası ödenmediğinden yani kamu zararı giderilmediğinden" şeklindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının alt soy bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.