1. Ceza Dairesi Esas No: 2021/12456 Karar No: 2021/14935 Karar Tarihi: 13.12.2021
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12456 Esas 2021/14935 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2021/12456 E. , 2021/14935 K.
"İçtihat Metni"
(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Kasten yaralama suçundan sanık ... ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 83. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2015 tarihli ve 2014/295 Esas, 2015/52 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.10.2021 tarihli ve 2016/5226 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.10.2021 tarihli ve 2021/123042 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, sanık ... ... hakkında ... ..."a yönelik kasten yaralama suçundan dolayı iddianamede anlatım bulunmadığı, İstanbul 83. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2015 tarihli kararının gerekçe kısmında da sanık hakkında ... ..."a yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiğine yönelik anlatım ve gerekçe olmadığı halde, sanığın ... ..."a yönelik kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
5271 sayılı CMK"nin 225/1. maddesine göre; “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” 5271 sayılı CMK’nin 226/1 ve 2. maddelerine göre ise; “(1) Sanık, suçun hukukî niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir hâlde bulundurulmadıkça, iddianamede kanunî unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkûm edilemez. (2) Cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâller, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında aynı hüküm uygulanır.” Dosya kapsamına göre; İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 14.03.2013 tarihli ve 2013/18773 soruşturma, 2013/17054 Esas, 2013/8488 sayılı iddianamesinin sevk maddeleri ve anlatımı incelendiğinde sanık ... ... hakkında ... ...’a karşı kasten basit yaralama suçundan cezalandırılma talebi ile açılan bir davanın bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mağdurların yaralamaları ile ilgili haklarında iddianame düzenlenen kişiler hakkında yapılan yargılama sırasında adı geçen sanıkların da belirtilen mağdurlara yönelik yaralama eylemini gerçekleştirdikleri kanaatine varılması halinde; bu hususta, Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulması gerekmektedir. Mahkemece 5271 sayılı CMK"nin 225/1. maddesine aykırı olarak sanık hakkında adı geçen mağdura yönelik yaralama eyleminden mahkumiyet hükmü kurulmasında isabet bulunmamaktadır. Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 83. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2015 tarihli ve 2014/295 Esas, 2015/52 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA; sanık ... ...’un mağdur ... ...’u yaralama eyleminden kurulan mahkumiyete ilişkin cezanın tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına, buna ilişkin 5-A-1 no.lu paragrafın hükümden çıkartılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.