Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/43308 Esas 2018/3147 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 13/07/2015 gün ve 2015/97-2015/171 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, ...İcra Müdürlüğü’nün 2015/65 esas sayılı dosyası ile aleyhine 1.432,00 TL değerinde icra takibi başlatıldığını, 16/04/2015 tarihinde icra emrini tebliğ aldığını ancak yasal süresi içerisinde İcra Hukuk Hakimliğine borca itiraz davası açamadığı için menfi tespit davası açmak zorunda kaldığını, davalının göndermiş olduğu icra emrinde hangi ilama dayandığını, neden alacaklı olduğunu açıklamadığını, takip talep ekinde sunmuş olduğu Yargıtay 16. H.D sinin 2014/2712 Esas ve yine aynı dairenin 2011/2455 esas sayılı ilamlarında davalı lehine ödenmesi gereken herhangi bir yargılama giderine hükmedilmediğini, yine bu ilamlara dayanak olan yerel mahkemenin 2012/220 ilamı gereği tüm yargılama giderlerinin kendisine yüklendiğini, bu nedenlerden dolayı takip sebebiyle davalıya borçlu olmadığının tespitini ve hukuka aykırı takibin iptali ile kötü niyetli davalının %20 tazminata mahkum edilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verildiği ve reddedilen dava değerinin 1.432,00 TL olması nedeniyle davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.