Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/15370 Esas 2020/896 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15370
Karar No: 2020/896
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/15370 Esas 2020/896 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir taşınmazın kamulaştırma bedelini davalı idareden tahsil etmek istemiştir. Taşınmazın zemininin \"İstanbul İlim, İrfan, Hizmet Vakfı\"na ait olduğu ancak üstündeki yapıların kayyım olarak atanan kişilere ait olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17. maddesi gereğince vakıf hakkının bedele dönüştüğü ve kamulaştırma bedeli olan 37.939,00 TL'nin kayyıma atanan paydaşlardan değil davalı idareden tahsil edilmesine karar vermiştir. Temyiz itirazı reddedilmiştir. Kararda, \"5737 Sayılı Vakıflar Kanunu\"nun 17. maddesi üzerinde durulmuştur.

1. Hukuk Dairesi 2016/15370 E. , 2020/896 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KAMULAŞTIRMA BEDELİNİN TAHSİLİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 1658 ada 11 parsel sayılı zemini "... Vakfından Mukataalı" olan taşınmazın,...Büyükşehir Belediyesi tarafından alınan kamulaştırma kararına istinaden varılan uzlaşma üzerine mutabık kalınan 37.938,00TL bedelden 3.793,80TL"sinin taviz bedeli olarak idareye ödendiğini, taşınmazın bulunamayan paydaşları yönünden ise davalı idarenin kayyım atandığını, 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17. maddesi gereği bu bedelin mahlulen vakfa geçmesi gerektiğini, vakıf hakkının bedele dönüştüğünü ileri sürüp taşınmazın kayyım atanan paydaşlarına isabet eden kamulaştırma bedeli olan 37.939,00 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, taşınmazın zemini vakfa ait olsa da üstündeki yapıların kayyım olarak atanılan kişilere ait olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17. maddesindeki koşulların oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi ..."un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince temyiz edenden harç alınmasına yer olmadığına, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.