Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/5017 Esas 2019/1739 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5017
Karar No: 2019/1739
Karar Tarihi: 25.03.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/5017 Esas 2019/1739 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2018/5017 E.  ,  2019/1739 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... Orman İşletme Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/04/2009 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Kanuna muhalefet nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/04/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava; 6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefet nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı; davalı tarafından ormanlık alanda izinsiz ağaç kesildiğini ve hakkında suç tutanağı düzenlendiğini, davalının bu suçu nedeniyle ceza mahkemesinde yargılandığını ve cezalandırılmasına karar verildiğini belirterek oluşan maddi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
    Davalı; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, davacı idare tarafından düzenlenen suç tutanağı üzerine davalının ceza mahkemesinde yargılandığı ve işgal ve faydalanma suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle ceza mahkemesi tarafından alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya kapsamından; dava konusu eylemle ilgili olarak davalı hakkında ... Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2016/266 esas, 2016/530 karar sayılı dosyasında yargılama yapıldığı, yapılan yargılama sonucunda davalının işgal ve faydalanma suçunu işlediği sabit görülerek 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve verilen kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır.
    Davaya konu orman alanında, davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair kesinleşmiş bir mahkûmiyet hükmü olmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Dava konusu eylem nedeniyle davalının yargılandığı ceza dosyasında davalının açma yapmaksızın işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenmiştir. Şu durumda; davalının 6831 sayılı Kanun"un 113.maddesi uyarınca emval bedelinden ve 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinden sorumlu tutulamayacağı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.