2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/9488 Karar No: 2020/15317 Karar Tarihi: 15.12.2020
Mala zarar verme - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9488 Esas 2020/15317 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/9488 E. , 2020/15317 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme, kişilerin huzur ve sükununu bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1) 5271 sayılı CMK.nun 225/1. maddesine göre, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil hakkında verilebileceğinin düzenlenmesi karşısında, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemden ibaret olduğu, iddianamede dava konusu yapılan fiilin bir başka olaya dayalı olmadan bağımsız olarak açıklanıp belirtilmesinin gerektiği, aksine uygulamanın hangi eylemden dolayı dava açıldığı ve hangi iddiaya karşı savunma yapılacağı hususunda karışıklığa neden olacağı, buna göre, iddianamedeki olayın anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; somut olayda iddianamede kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun madde numarasının yazılmasının bu suçtan da dava açıldığı anlamına gelmeyeceği, sanığın kime/kimlere karşı ne şekilde söz konusu suçu işlediğine ilişkin hiçbir anlatımın bulunmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan 5271 sayılı CMK’nın 170.maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gibi, ek iddianamede düzenlenmediğinin anlaşılması karşısında; dava konusu dışına çıkılarak, 5271 sayılı CMK’nın 225/1.maddesine aykırı bir şekilde sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi, 2) Sanığın, İstinye Park AVM’de bulunan suça konu sandalyeleri ve masaları kırması şeklindeki eylemine uyan, 5237 sayılı TCK’nın Kanun’un 151/1 maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.