Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30517 Esas 2020/15335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosyada mevcut 29/09/2012 tarihli tutanaktan, yedieminlik görevinin hukuki ve cezai sorumluluğu hatırlatılmadan suça konu hayvanların sanığa teslim edildiğinin anlaşılması karşısında, unsurları itibarıyla oluşmayan atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-24/10/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK"nın 251. maddesindeki "Basit Yargılama Usulü"nün uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle 5271 sayılı CMK"na eklenen geçici 5/1-d maddesi ile "01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" şeklinde sınırlama getirilmiş ise de; hükümden sonra, 19/08/2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25/06/2020 tarihli ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile yukarıda anılan geçici madde 5/1-d"de yer alan "kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin aynı bentte yer alan, "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa"nın 38.maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
Anayasa Mahkemesi kararında, hükme bağlanmış dosyalarla ilgili iptale karar verilmemiş olsa da; hükme bağlanmış dosyalarla ilgili olarak kovuşturma evresinin kesinleşmeye kadar devam etmesi, ayrıca iptal kararının, CMK’nın 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olması nedeniyle, temyize konu ve CMK"nın 251/1. maddesi kapsamına giren, TCK’nın 289. maddesinde düzenlenen muhafaza görevini kötüye kullanma suçu yönünden, aynı Kanun’un 7. ve CMK’nın 251. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
3-01/12/2012 tarihli tutanakta, “sanığın kendisi tarafından, suça konu hayvanların kendisine ait olduğunun beyan edildiğinin” belirtildiği, sanığın kovuşturma aşamasındaki 30/04/2013 ve 27/11/2014 tarihli savunmalarında ise, hayvanların kendisine ait olmadığını söylediğinin anlaşılması karşısında, sanığa yediemin olarak bırakılan 30 adet büyükbaş hayvanın sanığa ait olup olmadığı açıklığa kavuşturularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 289/1. maddesinin 2. cümlesinde yazılı “Kişinin bu malın sahibi olması halinde verilecek ceza yarı oranında indirilir” hükmü gereğince indirim uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 15/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.