Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3150 Esas 2019/1999 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3150
Karar No: 2019/1999
Karar Tarihi: 19.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3150 Esas 2019/1999 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkındaki hırsızlık suçuna ilişkin verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesine aykırı davranılarak sanıklardan tüm yargılama giderleri açısından eşit tahsil edilmesi hükmedilmiştir. Bu sebeplerle hükümler bozulmuştur. Yargılama giderleri için her bir sanığın sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları gerekmektedir. TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanması gerekmektedir. Karar oy birliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 53. maddesi
-5271 sayılı CMK'nun 324 ve 326/2. maddeleri
-5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi
17. Ceza Dairesi         2017/3150 E.  ,  2019/1999 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2-5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2 ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken sanıklardan tüm yargılama giderleri açısından eşit tahsiline hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin bölümler"" hükümlerden çıkartılarak, yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ve "Her bir sanığın sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.