Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/892 Esas 2019/1995 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 03/06/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/11/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan ... ile evli olduğunu ve boşanma safhasında ayrı yaşam sürdürdüklerini, olay günü müvekkili ile davalı ...’ın müşterek çocukları ...’ın müvekkili annesi davacının yanına haber vermeksizin geldiğini, davalıların bu durumu öğrenmesi üzerine müvekkilinin evine gelerek kapı ve camlarını kırdıklarını, konut dokunulmazlığını ihlal ettiklerini, davalılardan ...’ın ayrıca müvekkiline hakaret ettiğini, davalıların eylemleri sebebiyle ceza yargılaması neticesinde haklarında mahkumiyet kararı verildiğini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacı vekilinin 13/11/2014 tarihli talep açıklama dilekçesinde, davalıların konut dokunulmazlığını ihlal sebebiyle her birinden 2.000,00 TL ve davalı ...’ın davacıya hakaret etmesi sebebiyle 2.000,00 TL olmak üzere toplamda 10.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Şu halde davacının talep açıklama dilekçesi dikkate alındığında davalı ... yönünden 2.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş olup mahkemece bu talep aşılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesis edilmiş olması doğru olmamıştır. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.