Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9491 Esas 2020/15512 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9491
Karar No: 2020/15512
Karar Tarihi: 16.12.2020

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9491 Esas 2020/15512 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar arasında yapılan bir dava sonucunda, bazı sanıkların \"kasten yaralama\" suçundan beraat ettiği, bazı sanıkların ise \"mala zarar verme\" suçundan mahkumiyet kararı çıktığı belirtiliyor. Ancak, mala zarar verme suçunda uzlaşma kapsamının yeniden düzenlendiği ve bu suçun da uzlaşma kapsamına alındığına dikkat çekiliyor. Ayrıca, yargılama giderlerinin tüm sanıklar arasında eşit şekilde bölüştürülmesine karar verilmesinin hatalı olduğu ve ayrı ayrı bölüştürülmesi gerektiğine vurgu yapılıyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde belirtiliyor: TCK'nın 151/1. maddesi (mala zarar verme suçu), CMK'nın 253/3. fıkrası (uzlaştırma işlemleri) ve 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi).

2. Ceza Dairesi 2020/9491 E. , 2020/15512 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A- Katılan sanıklar ..., ... ve ... hakkında sanık ... (...)"ya karşı kasten yaralama; katılan sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında sanık ..."e karşı kasten yaralama; katılan sanıklar ..., ..., ... hakkında sanık ..."e karşı mala zarar verme; sanık ... hakkında katılan sanık ..."a karşı kasten yaralama ve tehdit; sanıklar ... ve ... hakkında katılan sanık ... Kılıçaslan"a karşı kasten yaralama; sanık ... hakkında katılan sanık ... Kılıçaslan"a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyizinin incelenmesinde;
Katılan sanıklar müdafiinin, müvekkilleri olan katılan sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında atılı suçlardan kurulan beraat hükümlerine ilişkin temyiz isteminin katılan sanıklar lehine vekalet ücretine, diğer sanıklar hakkındaki beraat hükümleri yönünden ise mahkumiyetlerine hükmedilmesine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve soruşturma aşamasında şikâyetçiye yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Her bir sanığın sarfına neden olduğu yargılama giderinin ayrı ayrı, birlikte sarfına neden oldukları yargılama giderinin payları oranında sanıklara yükletilmesi gerekirken, tüm yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.