Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/1142 Esas 2012/3203 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/1142
Karar No: 2012/3203

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/1142 Esas 2012/3203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yapı ve Kredi Bankası ile arasında bir alacak davası bulunmaktadır. Davacı, 1.350 TL alacağı olduğunu iddia etmiş ve mahkeme bu talebi kabul etmiştir. Ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Karar tarihi itibariyle temyiz ile ilgili parasal sınır 1.540 TL'ye çıkarılmıştır. Dolayısıyla, davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Sonuç olarak temyiz dilekçesi kabul edilmemiş ve mahkeme kararı kesinleşmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır
- 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınırün güncellenmesi

(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2012/1142 E. , 2012/3203 K.

"İçtihat Metni"

... ile Yapı ve Kredi Bankası aralarındaki alacak davası hakkında Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 12.9.2011 gün ve 189-382 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı, davalılardan alacağı olan 1.350,00 TL"nin tahsilini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2011 tarihinden itibaren 1.540.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.540,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 15.2.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.