Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/4584 Esas 2020/378 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4584
Karar No: 2020/378
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/4584 Esas 2020/378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Balıkesir 1. Aile Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsediliyor. Davada babalığın tespiti, iştirak nafakası ve maddi tazminat istenmiş, mahkeme ise davanın kabulüne karar vermiş. Davalı vekilinin istinaf başvurusu reddedilince temyiz talebinde bulunmuş ancak temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL'nin altında kalan kararlar için temyiz hakkı olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 6100 sayılı HMK'nin 362. maddesi Bölge Adliye Mahkemelerinin temyiz olunamayan kararlarını düzenlemiş, 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesiyle değişik 1/a bendinde ise \"Miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" hükmüne yer verilmiştir.

8. Hukuk Dairesi 2019/4584 E. , 2020/378 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Balıkesir 1. Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Balıkesir 1. Aile Mahkemesinin 16.10.2018 tarihli ve 2016/449 Esas, 2018/700 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Balıkesir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde babalığın tespitine, iştirak nafakasına ve maddi tazminata hükmedilmesi istenmiş, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin hükmedilen iştirak nafakası, maddi tazminat ve yargılama giderine yönelik istinaf başvurusu Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince esastan reddedilmiş, davalı vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesinde Bölge Adliye Mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesiyle değişik 1/a bendinde de "Miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş; anılan 40.000,00 TL"lik kesinlik sınırı 2019 yılı itibarıyla 58.800,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır. Somut olayda, temyize konu hükmedilen iştirak nafakası, maddi tazminat alacağı ve yargılama giderinin 2019 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesi uyarınca 2019 yılı itibariyle miktar ve değeri 58.800,00 TL"yi geçmeyen Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olduğundan değerden REDDİNE, 44,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 146,62 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.