Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11013 Esas 2014/26378 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11013
Karar No: 2014/26378
Karar Tarihi: 23.12.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11013 Esas 2014/26378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ilk olarak trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm giymiştir. Daha önce hakkında açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olan sanık, denetim süresi içinde eşine karşı kasten yaralama suçundan da mahkumiyet hükmü almıştır. İhbar üzerine yeniden yapılan yargılamada, önceki hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerektiği halde hapis cezasına çevrilip taksitlendirilmesine karar verilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK 179/3-2 (Trafik güvenliğini tehlikeye sokma)
-TCK 62 (Hükmün açıklanması geri bırakma)
-TCK 50/1-a-3 (Adli para cezasına çevrilebilecek hapis cezası)
-TCK 52/2-4 (Koşullu salıverme uygunluğu açısından infazın görülmesi)
-CMK 231/11 (Hükümlünün yükümlülüklerini yerine getirememe durumu)

12. Ceza Dairesi 2014/11013 E. , 2014/26378 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a-3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan Aydın 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 01.02.2010 tarih ve 2009/1078 E.-2010/73 K. sayılı, 05.05.2010 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle Çine 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 14.02.2012 tarih ve 2011/294 E. 2012/54 K. sayılı ilamı ile eşe karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği, kararın 22.02.2012 tarihinde kesinleştiği, CMK’nın 231/11. maddesi gereğince yapılan ihbar üzerine duruşma açılarak 01.02.2010 tarihli hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin yeniden suç işleyen sanık hakkında önceki hükmün açıklanması ile yetinilmesi yerine kurulan hükümdeki 3 ay 15 günden ibaret hapis cezasının, TCK’nın 50/1-a-3, 52/2-4. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilerek, taksitlendirilmesine karar verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.