2863 sayılı Kanuna aykırılık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11054 Esas 2014/26455 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11054
Karar No: 2014/26455
Karar Tarihi: 23.12.2014

2863 sayılı Kanuna aykırılık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11054 Esas 2014/26455 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2863 sayılı Kanuna aykırılık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmiştir. İlk suç için 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümlesi uyarınca, ikinci suç için ise 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c, 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiş ve karar onanmıştır.
Kanun maddeleri açıklaması:
1. 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümlesi: Kanuna aykırılık suçu için, \"öngörülen tedbirlere aykırı davranmak suretiyle tehlike yaratacak şekilde işyeri açan veya işleten veya işyeri açılması veya işletilmesi hususunda yetkili makamların, öngördüğü önlemleri almamakta ısrar eden kişi, üç aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
2. 5237 sayılı TCK'nın 116/4 maddesi: Konut dokunulmazlığını ihlal suçu için, \"Konut dokunulmazlığına karşı işlenen suçlarda, verilecek ceza altı aydan iki yıla kadar hapis cezasıdır. \"
3. 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi: Konut dokunulmazlığını ihlal suçu için, \"Konut dokunulmazlığına karşı işlenen suçlarda, kişilerin özel hayatının gizliliğini ihlal eden veya yatak odalarına, mahrem yerlere ve tuvaletlere girilmesi suretiyle işlenen hallerde hapis cezası altı aydan iki y

12. Ceza Dairesi 2014/11054 E. , 2014/26455 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, konut dokunulmazlığını ihlal
Asıl Hüküm : 1-2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümle, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-5237 sayılı TCK"nın 116/4, 119/1-c, 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik sanığın temyiz isteminin reddine dair ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen hüküm sanığın bizzat kendisine 20/06/2012 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği halde, sanık tarafından 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 13/12/2012 tarihinde hükmün temyiz edildiği ve mahkemenin temyiz isteminin reddine dair ek kararının kanuna uygun olduğu anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.