Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/20018 Esas 2014/26506 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/20018
Karar No: 2014/26506
Karar Tarihi: 24.12.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/20018 Esas 2014/26506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde taksirle yaralama suçunun mahkûmiyetine karar verildi. Hüküm, TCK'nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca verildi. Mahkeme kararında yargılama sürecinde gösterilen deliller ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdir esas alındı. Sanığın kazanılmış hakkı gözetilmediği, çelişkili tanık beyanlarının hükme esas alındığı ve suçun sübut bulmadığına dair temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 89/1: \"Taksirle bir insanın ölümüne neden olmak\"
- TCK'nın 22/3: \"Taksirle suç işlenmesi halinde verilecek ceza alt sınırının yarı oranında artırılabilir.\"
- TCK'nın 89/2-b: \"Taksirle bir insanın yaralanmasına neden olmak\"
- TCK'nın 62/1: \"Ceza miktarının belirlenmesinde suçun işleniş şekli, kastın yoğunluğu, suçun işlendiği yer ve zaman, suçun mağduru ve zararı, sanığın kişilik özellikleri, suçun işleniş biçimi, sanığın kusur derecesi, sanığın özel ve genel durumu ile muhakeme safhasındaki tutumu göz önünde bulundurulur.\"
- TCK'nın 52/2-4: \"Taksirle işlenen suçlarla ilgili ceza sorumluluğu\"
- TCK'nın 53/6: \"Taksirli suçlarda ceza miktarının belirlenmesinde uygulanacak h

12. Ceza Dairesi 2014/20018 E. , 2014/26506 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Bozma ilâmına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bozma sonrasında sanığın kazanılmış hakkının gözetilmediğine, çelişkili tanık beyanlarının hükme esas alındığına ve suçun sübut bulmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.