Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12824 Esas 2021/6639 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına, katılan vekilinin cezanın üst sınırdan verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki beton mikseri kamyonu ile gündüz vakti, meskun mahalde, tek yönlü yolda seyir halinde iken,olay yeri ışık kontrolsüz dönel kavşağa geldiğinde, seyir yönünde ve kavşağın orta adasında “DUR” işaret levhalarının bulunmasına rağmen orta adadan geldiği yöne doğru kontrolsüz bir şekilde dönüş yaptığı sırada, katılan ... idaresindeki otomobilin kamyona çarpışmamak için 21 metre fren tedbiriyle sağ tarafa yönelerek sağdaki mobilya dükkanına girdiği, otomobil içindeki 5 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sanığın asli kusurlu olarak neden olduğu olayda; gerçekleşen netice öngörülebilir ise de, sanık tarafından öngörülmüş olmasına karşın, sanığın şansına veya başka etkenlere güvenerek hareketini sürdürdüğüne ilişkin herhangi bir bilgi ve belirleme bulunmadığı nazara alınmaksızın, eylemin bilinçli taksirle işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.10.2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.