Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/16695 Esas 2013/21582 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/16695
Karar No: 2013/21582
Karar Tarihi: 17.09.2013

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/16695 Esas 2013/21582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankadan konut kredisi alan davacı, kendisinden haksız yere tahsil edilen 1.835 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın kabulü ile 1.835 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar vermiştir. Ancak, davalının harçtan muaf olmadığına karar verildiği için hüküm bozulmuştur. Temyiz itirazları reddedilen davalının sair temyiz itirazlarının reddine, harçlar yasası gereğince alınması gereken 24.30 TL başvuru ve 125.34 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilmesi ile hazineye irat kaydedilmesine karar verilmiştir. Davalının sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 6.10.2010 gün, 2010/12-443 E, 2010/471 K sayılı kararı, 492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesi, 4603 sayılı kanunun 4. maddesi ve Humk'nun 438/7. ve 440/III-2. maddeleridir.
13. Hukuk Dairesi         2013/16695 E.  ,  2013/21582 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)


    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

    K A R A R
    Davacı, davalı bankadan konut kredisi aldığını belirterek, bu esnada kendisinden haksız yere tahsil edilen 1.835 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, davanın kabulü ile 1.835 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı banka tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Dava konusu uyuşmazlık, konut kredi sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, 492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesinde yargı harçlarından istisna olan işlemler açıklanmakla birlikte dava konusu uyuşmazlığın ise istisna kapsamına girmediği anlaşılmaktadır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 6.10.2010 gün, 2010/12-443 E, 2010/471 K sayılı kararı). 4603 sayılı kanunun 4. maddesindeki "bu kanun çerçevesinde yapılacak işlemler ve bu işlemlere ilişkin olarak düzenlenecek kağıtlar her türlü vergi, resim ve harçtan müstesnadır" düzenlemesi açıkça yargı işlemlerini kapsamamaktadır. Açıklanan nedenlerle, mahkemece davalı bankanın harçtan muaf olduğundan bahis ile harç alınmasına yer olmadığına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup
    bozma gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte belirtilen nedenlerle hüküm fıkrasında yer alan “Davanın niteliği gereği harç alınmasına yer olmadığına "cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine "Harçlar yasası gereğince alınması gereken 24.30 TL başvuru ve 125.34 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydedilmesine" cümlesinin eklenmesine, kararın düzeltilen bu şekliyle ONANMASINA,HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17.09.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.