Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2450 Esas 2020/1931 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2450
Karar No: 2020/1931
Karar Tarihi: 11.11.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2450 Esas 2020/1931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz talebi incelendiğinde, hak yoksunluklarına ilişkin kararın infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Temel cezada zincirleme suç artırımı yapılmış ve takdiri indirim sonucunda sanıkların cezası 1 yıl 13 ay hapis cezasına çevrildiği kaydedilmiştir. Yargılama sonunda sanıkların suçlarına ilişkin delillerin ele alındığı ve hükümlerin isabetli olduğu belirtilerek, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunluğu)

9. Ceza Dairesi 2020/2450 E. , 2020/1931 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan kurulan hükümlerin sanıklar müdafiinin temyiz talebi ile yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklara tayin olunan temel cezada zincirleme suç nedeni ile artırım yapılıp takdiri indirim neticesi sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis yerine yazılı şekilde 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.