Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/13 Esas 2014/11587 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/13
Karar No: 2014/11587
Karar Tarihi: 13.05.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/13 Esas 2014/11587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandı ancak yapılan yargılama sonunda beraat etti. Bunun üzerine 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istedi. Mahkeme davacının talebini kısmen kabul etti ve davalıdan 0.26 TL maddi ve 1.400 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verdi. Ancak davalı vekili temyiz ederek eksik inceleme, tazminat miktarı, süre, faiz ve vekalet ücreti konularında itiraz etti. Ancak mahkeme bu itirazları reddederek kararın kesinleşmesine karar verdi. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2014/13 E. , 2014/11587 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 0,26 TL maddi ve 1.400 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 11.10.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin eksik incelemeye, tazminat miktarına, süreye, faize ve kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince, isteme uygun olarak REDDİNE, 13.05.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.