22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1847 Karar No: 2015/2497 Karar Tarihi: 23.06.2015
Hırsızlık - İşyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1847 Esas 2015/2497 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararını onadı ancak işyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından verilen hükümler bozuldu. Nedeni ise, sanığın etkin pişmanlık hükümlerini ihlal edip etmediğinin belirlenmemesi ve uzlaşma işleminin doğru şekilde izlenmemesi oldu. Sanığın bu suçlar için hukuki durumu yeniden değerlendirilecek. Bu karara göre, bu olaydaki yasal düzenlemeler, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1-4 maddeleri ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddeleridir.
22. Ceza Dairesi 2015/1847 E. , 2015/2497 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; a- Sanığın, suça konu eşyaların bir kısmının soruşturma aşamasında mağdura iade edilmesini sağladığının anlaşılması karşısında; kısmen geri verme nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği hususu mağdurdan sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, b- Suçun işlendiği tarihte, sanığa yükletilen işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşma kapsamında bulunması ve uzlaşma işleminin CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen yöntemin izlenmesi suretiyle yerine getirilmesinin gerekliliği karşısında, anılan yasa hükümlerine göre mağdura uzlaşmak isteyip istemediği sorulup uzlaşmanın gerçekleşip gerçekleşmediği belirlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.