Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3945 Esas 2020/5427 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3945
Karar No: 2020/5427
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3945 Esas 2020/5427 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın bir marketten iki koli bira çalmaya çalışırken yakalandığı ve polis tarafından tutuklandığı bir olayda yargılanması sonucunda, mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Dosya incelendi ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak mahkeme, sanık hakkında uygulanan cezada hatalar olduğunu belirtti. İlk olarak, TCK'nın 142/2-h maddesi yerine farklı bir madde uygulanması gerektiğini belirtti. İkinci olarak, Teşebbüs hükmü uygulanması sebebiyle, TCK'nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağına dikkat çekildi. Son olarak, hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması üzerine, uzlaştırma işlemleri tamamlandıktan sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeplerden ötürü, mahkeme kararı bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri aşağıda verilmektedir:
-TCK'nın 142/2-h
-TCK'nın 168. maddesi
-6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve alt bendleri
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi

6. Ceza Dairesi 2020/3945 E. , 2020/5427 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde müştekiye ait etrafı duvarla çevrili site içerisinde bulunan marketin yan tarafından iki koli birayı çalıp uzaklaşmaya çalışan sanık hakkında TCK’nın 142/2-h maddesi yerine yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Olayın başından itibaren kendisini takip etmekte olan polis memuru tarafından kaçmakta olduğu sırada yakalanan sanık hakkında teşebbüs hükmü uygulanması sebebiyle TCK7nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-Kabule göre de; Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.