12. Ceza Dairesi Esas No: 2014/2143 Karar No: 2014/12743 Karar Tarihi: 26.05.2014
2863 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2143 Esas 2014/12743 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından doğal sit alanı ilan edilen bir bölgede, izinsiz betonarme bir yapı inşa ettiği gerekçesiyle 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yargılandı. Sanığın önceki iddianame öncesi sadece temel betonunu yaptırdığı, sonrasında ise inşaatına izinsiz devam ettiği ve kaba inşaatı tamamladığı anlaşıldı. Mahkeme tarafından mükerrer dava açılması gerekçesiyle davanın reddedilmesi kararı verildi. Ancak, bu kararın yanlış olduğu ve sanığın ikinci suç işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Kanunu, 1412 Sayılı CMUK (Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu) ve 5320 Sayılı Kanun.
12. Ceza Dairesi 2014/2143 E. , 2014/12743 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname no : 12 - 2013/366699 Mahkemesi : Çaykara Asliye Ceza Mahkemesi Karar Tarihi : 04/12/2012 Numarası : 2011/173-2012/175 Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının reddine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 04.12.1998 tarih ve 3332 sayılı kararıyla 3. derece doğal sit alanı ilan edilen Çaykara ilçesi, Çambaşı köyü, Malakamboz yaylasında bulunan ve mera alanı içerisinde kalan 384 ada, 2 sayılı parsel içerisine izinsiz betonarme inşaat yapmaya başladığı, sanığın 65 m2 genişliğinde, yerden 120 cm yüksekliği bulunan perde beton duvarı yaptırdığı, bu durumun tespit edilmesi ile sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/173 Esas sayılı dosyası üzerinden görülen davanın yargılama aşamasında, sanık hakkında aynı eylemden dolayı aynı mahkemeye bir davanın daha açılmış olduğu ve bu davanın da 2011/38 Esas sayılı dosya üzerinden görüldüğü ve 14.06.2011 tarihli karar ile sanığın mahkumiyetine karar verildiği, her ne kadar temyize konu olan 2011/173 Esas sayılı davanın yargılaması sonunda, sanık hakkında mükerrer dava açılması gerekçesiyle, CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmiş ise de, sanık hakkında açılan ilk davaya esas teşkil eden 06.10.2011 tarihli olay yeri inceleme tutanağı, bu incelemeye dayanan 20.10.2011 tarihli inşaat mühendisi raporu ve olay yeri resimlerinin incelenmesiyle sanığın önceki iddianame öncesi izinsiz yapının sadece temel betonunu yaptırdığı, hakkında açılan ilk iddianame olan 02.03.2011 tarihinden sonra da izinsiz inşaatına devam ettiği, hakkında açılan 30.11.2011 tarihli iddianameye konu davanın 04.06.2012 tarihli olay yeri keşfi tutanağı, bu keşfe iştirak eden inşaat mühendisinin 15.06.2012 tarihli raporu ve olay yeri resimlerinin incelenmesiyle sanığın inşaatını devam ettirdiği ve kaba inşaatı bitirdiğinin anlaşılması karşısında, mahkemece, 02.03.2011 tarihli iddianameden sonra inşaata devam ederek binanın kaba işini tamamen bitirmek suretiyle yeni bir suç işlediğinin kabulü ile mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, sanık hakkında mükerrer dava açılması şeklinde yerinde olmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekili ile mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.