Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/13428 Esas 2014/21004 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ayvalık 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :13.02.2014
NUMARASI :Esas no:2013/337 Karar no:2014/67

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, davacılar ile torunları arasında kişisel ilişki kurulmasına ilişkindir. (TMK.md.325) Çocuklar üzerinde velayeti anne ve baba birlikte kullanmaktadırlar. O halde davanın bunlardan yalnızca birine yönetilerek görülmesi olanağı yoktur. Bu durumda davanın anneye de yönetilmesi ve göstermesi halinde onun da delilleri toplanarak sonucu uyarınca karar verilmesi gerektiği halde eksik hasım ve inceleme sonucunda yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.27.10.2014(Pzt.)

KARŞI OY YAZISI
Davacılar, kızlarının kocasını terk ettiğini, çocukların da baba yanında kaldığını ileri sürmüşlerdir. Kişisel ilişkiye karşı koyan babadır. 18.11.1959 tarihli 12/29 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davada husumetin ilişkiye karşı koyan veliye yöneltilmesi yeterlidir. Büyükbaba ve anneannenin torunlarıyla kişisel ilişki hakkı tanınması yönündeki istekleri, soybağının bir sonucudur. Çocukların hukuken anne ve babanın velayeti altında bulunması, bunlardan her ikisi de karşı koymadıkça kişisel ilişki hakkı tanınmasına ilişkin davada husumetin her iki ebeveyne birlikte yönetilmesini gerektirmez. Bu bakımdan sayın çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum. İşin esasının incelenmesi gerektiğini düşünüyorum.