20. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/13442 Karar No: 2013/4015 Karar Tarihi: 08.04.2013
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/13442 Esas 2013/4015 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Orman kadastrosuna itiraz davasında davalı vekili tarafından yapılan temyiz istemleri süresinden sonra olduğu için reddedilmiştir. Kararın düzeltilmesi istemleri de reddedilmiştir. Aleyhlerine hüküm kesinleştiği halde kararı kanunî süresinde temyiz etmeyen tarafın karar düzeltme istemleri de reddedilmiştir. Hüküm, H.U.M.K.'nun 440. maddesi atfıyla H.U.M.K.'nun 442. maddesi uyarınca reddedilmiş ve takdiren 219.00.- TL. para cezası karar düzeltme isteyenlerden ayrı ayrı alınmıştır. Kanun maddeleri; H.U.M.K.'nun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.'nun 432. ve 440. maddeleri ile H.U.M.K.'nun 442. maddeleridir.
20. Hukuk Dairesi 2012/13442 E. , 2013/4015 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki orman kadastrosuna itiraz davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 13/02/2012 gün ve 2012/4524 - 2012/1814 sayılı ilâmıyla davalı ... vekilinin 104 ada 312 sayılı parsele yönelik temyiz isteminin süre yönünden reddine, Orman Yönetimi ve Hazinenin temyizleri yönünden hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş, süresi içinde Hanifi ve ... vekili ile davalı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
1) Davalı ... vekilinin karar düzeltme istemi yönünden; Dairenin 13/02/2012 gün 2011/4524 E.- 2012/18141 K. sayılı ilâmında; "Davalı ... vekilinin 104 ada 312 sayılı parselin (resmi belgelerde orman sayılan ve mahkemece orman olarak ... adına tescile karar verilen) (B) harfi ile işaretli bölümüne yönelik temyiz talebi yönünden; Mahkeme hükmü davalı vekiline 05.10.2010 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 432. maddesinde öngörülen 15 günlük kanunî süre geçirildikten sonra davacı vekili tarafından 21.10.2010 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin REDDİNE," karar verilmiştir. Davalı ... vekili temyiz istemlerinin süreden reddine karar verildiğini, ancak; kararın davalılar yanında davacı kurumca da temyiz edildiğini, karşı tarafın temyiz dilekçesinin kendilerine tebliğ edilmediğini ileri sürerek, işin esası hakkında karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Davalı ... vekili tarafından karar düzeltme istemiyle ileri sürülen bu husus temyiz aşamasında ileri sürülmemiştir. İşin esasına ilişkin olarak karar düzeltme dilekçesinde değinilen hususlar ise zaten temyiz aşamasında ileri sürülmüş olup, Dairemiz temyiz isteminin süreden reddine ilişkin kararı bu konulara cevap teşkil edecek nitelikte olduğu gibi, usûl ve kanuna da uygundur. Bu nedenle; Temyiz isteminin süreden reddine ilşikin Daire kararı usûl ve kanuna da uygun olduğundan davalı ... vekilinin işin esasına ilişkin karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir. 2) Davalı ve dahili davalılar ... ve ... vekilinin karar düzeltme istemleri yönünden; Mahkemenin 16.07.2010 gün ve 2008/509 E. - 2010/165 K. sayılı gerekçeli
kararı, adı geçen davalılar ... ve ... vekiline usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olduğu halde, aleyhlerine olan bu kararı kanunî süresinde temyiz etmemişlerdir. Kaldı ki; tebliğin usûle uygun yapılmadığına ilişkin bir iddialarıda yoktur. Aleyhlerine olan kararı kanunî süresinde temyiz etmeyen taraf yönünden hüküm kesinleşeceğinden karar düzeltme istemlerinin bu nedenle reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ve hüküm 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 219.00.- TL. para cezasının düzeltme isteyenlerden ayrı ayrı alınmasına 08/04/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.