Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17280 Esas 2014/13723 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17280
Karar No: 2014/13723
Karar Tarihi: 04.06.2014

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17280 Esas 2014/13723 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine hükmetmiş ancak sanığın suçu işlemediği kanaatine varmıştır. Bu nedenle temyiz itirazları reddedilmiş ve sanığın beraatine karar verilmiştir. Ancak sanığın TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuyla ilgili olarak hükümde yanlışlıklar tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm, kanuna aykırı olarak bozulmuş ve yeniden düzenlenerek onanmıştır. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar a, b, d ve e bentlerinde belirtilen haklardan mahrumiyet durumunu düzenlemiştir. Aynı maddenin (c) bendi ise kişinin alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunu öngörmektedir. Bu hak yoksunluğunun diğer kişiler açısından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği, sanığın alt soyu için ise koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/17280 E. , 2014/13723 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 58/6-7, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın TCK’nın 53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” karar verilmek gerektiği gözetilmeden, diğer kişiler yönünden 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun uygulama dışında bırakılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 5. bendin çıkartılarak yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (a, b, d ve e) bentlerinde belirtilen haklardan aynı yasanın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.