Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12016 Esas 2020/6954 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamına göre, “olay günü katılanın dışarda iken önce yanına gelen bir kişinin kendisini oranın yabancısıymış gibi göstererek gezdirmesini istemesi ve sohbet ettikleri sırada kendisini tenha bir yöne doğru konuşturarak yönlendirmesi, orada karşılaştıkları diğer iki kişinin de katılanın yanındaki ilk kişi için dolandırıcı olduğunu ve kendilerinin ise polis olduklarını söyleyerek yine katılanda inandırıcılığı artırmak için polis kimlik kartıymış gibi bir kimlik çıkartmaları, katılanın ise yaşlı olması nedeniyle kimliği tam görememesi, bu arada yine yanlarına dördüncü kişinin de yine polis edasıyla gelerek ilk kişinin ensesine vurup “şerefsiz sen yine mi burdasın” şeklinde sözler sarf ettiği ve polis olduğunu söyleyen en baştaki iki kişinin “sen gel” diyerek katılanı yanlarına alıp başka bir yöne götürüp bir kaldırım üzerine oturup katılandan cüzdan ve üzerindeki eşyaları çıkarmasını istemeleri, sonrası katılanın 4.200 TL parasını ruhsatının içine koyup çıkartıp kaldırım üzerine bıraktığı, buradan ruhsat ve parayı birisinin alması ve bir cami önünde katılana hitaben namaz kılıp gelmesini sonrasında sanki karakola gideceklermiş gibi söyleyerek mizansenlerine devam edip katılanı orada bırakıp katılandan aldıkları para ve ruhsat ile kaçmaları” şeklindeki eylemlerinin bir bütün olarak dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve TCK’nın 158/1-l bendi kapsamında kaldığı ancak, “l” bendinin suç tarihinden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 158. maddeye eklenmiş olması nedeniyle suç tarihi itibariyle sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde tanımlanan basit dolandırıcılık suçu kapsamında değerlendirilmesi gerekeceği gözetilmeden, suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-f. maddesi gereğince uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Bir numaralı bozma düşüncesine göre, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.